(Hammaddenin korozyon ortamı ve korozyon direnci)
Korozyon Kılavuzu – Bölüm 3
Korozyon kılavuzunun ilk iki bölümünde, farklı korozyon türlerini ele aldık ve ayrıca korozyon hasarını azaltmanın farklı yollarına yakından baktık.
Bu bölümde korozyon ortamının değerlendirilmesine bakacağız ve korozivite kategorilerini ve korozyon direnci sınıflarını açıklayacağız.
Ek olarak, çeşitli malzemelerin korozyon direncini dikkate almak özellikle önemlidir. Bunlar bilinene kadar uygun sabitleme çözümü seçilemez.
Koroziflik kategorileri ve korozyon direnci sınıfları burada devreye girer.
Korozif yönler altında çevresel koşulların değerlendirilmesinde en önemli standartlardan biri DIN EN ISO 12944-2'dir. Standart, çevre koşullarını altı farklı aşındırıcılık kategorisine ayırmaktadır. Bunlar, kapalı alan için düşük gereksinimler ile açık alan için çok yüksek gereksinimler arasında değişir.
Bu korozyon sınıflarına genel bir bakış ve ortam örnekleri aşağıdaki tabloda verilmiştir.
Bu bölümde korozyon ortamının değerlendirilmesine bakacağız ve korozivite kategorilerini ve korozyon direnci sınıflarını açıklayacağız.
Çevre ve malzeme açısından korozyona karşı koruma gereklilikleri
Bir bina projesinde korozyona karşı koruma ile ilgili gereklilikleri karşılamak için, bir bina veya tek bir bileşen için beklenen korozyona maruz kalma seviyesi önceden gözden geçirilmelidir. Örneğin, deniz suyuna yakın ortamlarda veya yüzme havuzlarının klorür içeren ortamında korozyona maruz kalma diğer alanlara göre çok daha yüksektir.Ek olarak, çeşitli malzemelerin korozyon direncini dikkate almak özellikle önemlidir. Bunlar bilinene kadar uygun sabitleme çözümü seçilemez.
Koroziflik kategorileri ve korozyon direnci sınıfları burada devreye girer.
Çevre – Korozivite kategorilerinin değerlendirilmesi (DIN EN ISO 12944-2)
Hangi korozyona maruz kalmanın bekleneceğini değerlendirmek ve ardından uygun malzemeleri seçmek için çeşitli Avrupa ve uluslararası standartlar mevcuttur.Korozif yönler altında çevresel koşulların değerlendirilmesinde en önemli standartlardan biri DIN EN ISO 12944-2'dir. Standart, çevre koşullarını altı farklı aşındırıcılık kategorisine ayırmaktadır. Bunlar, kapalı alan için düşük gereksinimler ile açık alan için çok yüksek gereksinimler arasında değişir.
Bu korozyon sınıflarına genel bir bakış ve ortam örnekleri aşağıdaki tabloda verilmiştir.
Her iki değerlendirme belgesi "Avrupa Değerlendirme Belgeleri" (EAD) 330046-01-0602 ve 330047-01-0602, korozivite kategorileri ≥ C2 için paslanmaz çeliklerin kullanılmasını gerektirir. Endüstriyel hafif yapıda, piyasadaki tüm Avrupa Teknik Değerlendirmeleri için test temelini oluştururlar.
Bir çelik bileşenin bir korozivite kategorisine atanması, ortamdan kaynaklanan korozyonla ilgili etkilerin bileşen üzerinde ne tür ve ne kadar güçlü olduğunu belirler. Buna dayanarak, doğru malzemeyi seçebilir veya gerekli korozyon koruma önlemlerinin türünü ve kapsamını belirleyebiliriz.
CRF = F1 + F2 + F3
F1: Klorürlere maruz kalma riski
F2: Kükürt dioksite maruz kalma riski
F3: Temizlik konsepti ve yağmur nedeniyle yapının yıkanmasına maruz kalma
Verilen koşula bağlı olarak, CRF değeri 1 ile <-20 arasında değişebilir. Daha sonra belirlenen crf'ye bir CRC korozyon direnci sınıfı atanır. Olası korozyon direnci sınıflarının listesi ve korozyon direnci faktörlerine atama aşağıdaki tabloda bulunabilir.
Bir çelik bileşenin bir korozivite kategorisine atanması, ortamdan kaynaklanan korozyonla ilgili etkilerin bileşen üzerinde ne tür ve ne kadar güçlü olduğunu belirler. Buna dayanarak, doğru malzemeyi seçebilir veya gerekli korozyon koruma önlemlerinin türünü ve kapsamını belirleyebiliriz.
Malzeme seçimi – Korozyon direnci sınıfları
Paslanmaz çeliklerin korozyon direnci açısından sınıflandırılmasını kolaylaştırmak ve malzemelerin uygun şekilde seçilmesini kolaylaştırmak amacıyla, çelik yapıların inşası için beş farklı korozyon direnci sınıfı (CRC) tanımlanmıştır:- CRC I: düşük
- CRC II: orta
- CRC III: orta
- CRC IV: güçlü
- CRC V: çok güçlü
Direnç sınıflarının hesaplanması
İlgili CRC korozyon direnci sınıfını belirlemek için önce bir korozyon direnci faktörü (CRF) belirlenmelidir. CRF, ilgili ortamın aşındırıcılığına bağlıdır ve aşağıdaki formül kullanılarak hesaplanabilir:CRF = F1 + F2 + F3
F1: Klorürlere maruz kalma riski
F2: Kükürt dioksite maruz kalma riski
F3: Temizlik konsepti ve yağmur nedeniyle yapının yıkanmasına maruz kalma
Verilen koşula bağlı olarak, CRF değeri 1 ile <-20 arasında değişebilir. Daha sonra belirlenen crf'ye bir CRC korozyon direnci sınıfı atanır. Olası korozyon direnci sınıflarının listesi ve korozyon direnci faktörlerine atama aşağıdaki tabloda bulunabilir.
Bu atama, çevresel koşullara bağlı olarak iç ve dış alanlar için farklı malzeme seçimi ile sonuçlanır. Şekil, farklı çevresel koşullar için malzemelerin şematik bir seçimini göstermektedir.
Korozyon direnci sınıfları bir korozyon direnci faktörü yardımıyla belirlenir, bileşenlerin ve ürünlerin dış etkilere ve çevre koşullarına karşı direncini gösterir. Koroziflik kategorisine göre korozyonla ilgili hangi çevresel koşulların mevcut olduğunu biliyorsak, buna göre uygun malzemeyi seçebiliriz.
DIN EN ISO 1993-1-4'e uygun olarak, örneğin yıpranmış dış mekanlarda kullanılan bağlantı elemanları için en az bir korozyon direnci sınıfı II (paslanmaz çelik A2) malzeme kullanılmalıdır. Ulusal düzenlemelere bağlı olarak EJOGUARD gibi dubleks kaplamalı vidalar da kullanılabilir.
DIN EN ISO 1993-1-4'e uygun olarak, örneğin yıpranmış dış mekanlarda kullanılan bağlantı elemanları için en az bir korozyon direnci sınıfı II (paslanmaz çelik A2) malzeme kullanılmalıdır. Ulusal düzenlemelere bağlı olarak EJOGUARD gibi dubleks kaplamalı vidalar da kullanılabilir.